Texte grec

Coucou les amis,

Voici un texte que j'ai trouvé sur Facebook, mais je ne sais pas ce qu'il signifie...
Peut être est-ce intéressant pour nous. Y'a t-il la possibilité que quelqu'un le traduise pour nous tous...

Τα Ελευσίνια Μυστήρια με βάση την Eλληνική γραμματεία !!!!Partager
Aujourd'hui à 13:42
«Στα Ελευσίνια μυούνταν μόνο Έλληνες. Η αυστηρή απαγόρευση της συμμετοχής βαρβάρων στα μυστηριακά δρώμενα, απορρέει από την ελληνική αίσθηση υπεροχής έναντι των αλλοφύλων, που αποτελούσε καθιερωμένη αντίληψη και βαρυσήμαντο χαρακτηριστικό του αρχαίου ελληνικού κόσμου.»
Η θεολογική βάση των...

Μυστηρίων της Ελευσίνος, είναι ο Ομηρικός ύμνος στην Δήμητρα. Αξίζει να αναφερθούμε εν συντομία στα πρόσωπα και στο περιεχόμενο του μύθου αυτού. Η Δήμητρα κατ' αρχήν, είναι κόρη του Κρόνου και της Ρέας και αδελφή του Δία. Στο πρώτο συμβολικό επίπεδο, ταυτίζεται με τη γόνιμη γη που τρέφει τον άνθρωπο και εξασφαλίζει τον επίγειο βίο του. Η Περσεφόνη είναι η κόρη του Δία και της Δήμητρας, και στην εξέλιξη του μύθου γίνεται σύζυγος του Πλούτωνα. Ταυτίζεται με τον σπόρο του σταριού που χάνεται μέσα στη γη και αργότερα ελευθερώνεται ως στάχυ, δηλαδή ως βάση της ανθρώπινης διατροφής, επομένως και της ζωής και του πολιτισμού. Ο Πλούτωνας είναι ο θεός του Κάτω Κόσμου. Μόλις δύο φορές αναφέρεται άνοδός του στο φως της ημέρας. Την πρώτη για την απαγωγή της Περσεφόνης και την δεύτερη όταν πηγαίνει στον Όλυμπο για να γιατρέψει τις πληγές που του προξένησε ο Ηρακλής. Σημειωτέον ότι ένας άλλος μύθος θέλει τον Ηρακλή να μυείται στα Μυστήρια της Ελευσίνος, για να προετοιμαστεί και να ξεπεράσει τον φόβο του θανάτου, πριν την κάθοδό του στον Άδη. Στη μυθική συμβολική, το βασίλειο του Πλούτωνα, αναπαριστά το υποσυνείδητο. Ο Διόνυσος τέλος, είναι ο θεός της αμπέλου και σε δεύτερο επίπεδο είναι ο θεός-προστάτης των χθόνιων δυνάμεων της γονιμότητας. Ο εσωτερικός αποσυμβολισμός του μύθου, τον ταυτίζει με την ορμή για την εκπλήρωση γήινων πόθων και τη δύναμη που υπερνικά τις επίκτητες αναστολές.

Σύμφωνα με τον Ομηρικό ύμνο της Δήμητρας, ο Πλούτων απαγάγει την Περσεφόνη και η Δήμητρα, λόγω του αφόρητου ψυχικού άλγους για την απώλεια της Κόρης, σταματά την καρποφορία της γης. O Δίας στέλνει τον Ερμή στον Κάτω Κόσμο και τον πείθει να αφήσει την Περσεφόνη να επιστρέψει στο φως της ημέρας. Με άρμα η Κόρη φεύγει απ' τον Άδη μαζί με τον Ερμή και βρίσκει την μητέρα της στην Ελευσίνα. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Πλούτων έχει υποχρεώσει την Περσεφόνη να φάει έναν κόκκο ροδιού. Με τον τρόπο αυτό την «κρατά δεμένη», την υποχρεώνει δηλαδή να επιστρέφει στον Άδη για τρεις μήνες κάθε χρόνο. Προχωρώντας στον τελικό αποσυμβολισμό του μύθου, θα λέγαμε πως ο Ομηρικός ύμνος αναπαριστά την αιώνια πορεία της ψυχής. Της ψυχής που μετά την αρχική της πτώση μέσα στην ύλη, θα πραγματοποιήσει μία βασανιστική διαδρομή στον κόσμο της λήθης, για να λυτρωθεί τελικά και να επανέλθει στη θεία της υπόσταση.

Τα δρώμενα
Η υψηλή θέση που διατηρούσαν τα Ελευσίνια Μυστήρια στον αρχαίο ελληνικό κόσμο πιστοποιείται από τη συμμετοχή πλήθους μεγάλων πνευματικών μορφών σε αυτά. Ο Ισοκράτης στον «Πανηγυρικό» αναφέρεται στην ιδιαίτερη σημασία των Ελευσινίων Μυστηρίων, λέγοντας ότι: «τα δύο μεγάλα δώρα που χάρισε η Δήμητρα στους Αθηναίους είναι το στάρι, που είναι η αιτία να μη ζουν πια οι άνθρωποι σαν άγρια θηρία και τα Μυστήρια, απ' όπου παίρνουν τις πιο μεγάλες ελπίδες και για την ζωή αυτή και για την αιωνιότητα». Την ίδια ακριβώς αντίληψη μεταφέρει και ο Σοφοκλής: «Οπόσον ευδαίμονες αφικνούνται εις τον Άδη οι μύσται. Μακάριος εκ των βροτών ο ιδών τας εν Ελευσίνι τελετάς», ενώ σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, τα Ελευσίνια Μυστήρια είναι το πλέον λαμπρό και θαυμαστό έργο, που όλοι οφείλουν να σέβονται. Ο Αριστοφάνης, στο έργο του «Βάτραχοι» παρουσιάζει ένα χορό μυστών που έχει αφιχθεί στον κάτω κόσμο, να χορεύει σε ένα ανθισμένο λιβάδι, άδοντας: «Ο ήλιος και το φως του ανήκουν μόνο σε εμάς τους μυημένους, που ζούμε ευλαβικά σε σχέση με τους ξένους και τους αμύητους».

Ο Πλάτων στον διάλογο «Φαίδων» αγγίζει το ζήτημα της προέλευσης των Μυστηρίων, λέγοντας ότι: «εκείνοι που καθιέρωσαν τις μυστικές τελετές δεν ήταν βεβαίως άνθρωποι τυχαίοι». Στην ουσία μεταφέρει την πίστη του Σωκράτη, πως οι ιδρυτές των Μυστηρίων είχαν εντρυφήσει στα ενδότερα της ανθρώπινης ύπαρξης, γιατί η υπόσχεση που προσφέρουν στον μυούμενο είναι πως η ψυχή του, μετά θάνατον θα συγκατοικήσει με τους θεούς. Υπενθυμίζει μάλιστα μία προτροπή που συνάντησε σε κάποιον παλαιότατο ορφικό ύμνο: «Προχώρει εις την ευθείαν οδόν και κατάλαβε τον κυβερνήτην του κόσμου». Τελικός σκοπός των Μυστηρίων λοιπόν, είναι η ισορροπημένη ζωή και η τελική ένωση της ανθρώπινης ψυχής με το θείο.

Στα Ελευσίνια μυούνταν μόνο Έλληνες. Οι Αθηναίοι δεν επέτρεψαν στον Πυθαγόρα να μυηθεί, γιατί ταύτιζε τον εαυτό του με τον Εύφορβο(σε κάποια άλλη ζωή). Ο Εύφορβος όμως δεν ήταν ελληνικής, αλλά φρυγικής καταγωγής. Η αυστηρή απαγόρευση της συμμετοχής βαρβάρων στα μυστηριακά δρώμενα, απορρέει από την ελληνική αίσθηση υπεροχής έναντι των αλλοφύλων, που αποτελούσε καθιερωμένη αντίληψη και βαρυσήμαντο χαρακτηριστικό του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Η κατώτερη φύση των βαρβάρων θα επέφερε τη μόλυνση των σεπτών τελετών, που έφερναν σε επαφή την ανθρώπινη με τη θεία φύση, γι' αυτό και απαγορευόταν διά νόμου.
Ο νόμος ήταν ακόμη σκληρότερος αναφορικά με την υποχρέωση της απολύτου σιγής, που επιβάρυνε τον μύστη εφ όρου ζωής. Πριν τα Μεγάλα Μυστήρια δινόταν όρκος απαραβίαστος, επί ποινή θανάτου. Με τον τρόπο αυτό, ο αρχαίος ελληνικός κόσμος διατήρησε ανέπαφο ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά του, που δεν διαβρώθηκε από τον χρόνο και δεν εκφυλίστηκε από την βαρβαρική πλημμυρίδα.

Φυσικά, διασώζονται πολλά και σημαντικά στοιχεία σχετικά με τα δρώμενα κατά τις πρώτες ημέρες των Ελευσινίων. Στην ουσία, τα Μεγάλα Μυστήρια ήταν η μεγαλύτερη και δημοφιλέστερη θρησκευτική εορτή των Αθηνών και διαρκούσαν εννέα ημέρες, όσο δηλαδή κράτησε η αναζήτηση της Περσεφόνης από την Δήμητρα. Οι πέντε πρώτες και οι τρεις τελευταίες ημέρες περιελάμβαναν δρώμενα που πραγματοποιούνταν δημοσίως, με μεγάλη συμμετοχή και με περιορισμένο μυστικιστικό περιεχόμενο. Το ενδιαφέρον μας περιστρέφεται γύρω από την έκτη, και πιο ιερή ημέρα των Μυστηρίων, που έφερε το όνομα του Ίακχου. Το ξόανο του θεού, που αργότερα ταυτίστηκε με τον Διόνυσο, μεταφερόταν από τον Κεραμεικό στην Ελευσίνα, με μία μεγαλειώδη πομπή που διαρκούσε μέχρι τη δύση του ήλιου. Στο ιερό της Ελευσίνος παίζονταν οι τελευταίες πράξεις του μυστικού δράματος. Οι μύστες, δηλαδή όσοι είχαν ήδη μυηθεί στα Μικρά Μυστήρια, καθαρίζονταν με νερό από το Καλλίχορον φρέαρ, πράξη συμβολική, για την επίτευξη της απόλυτης εσωτερικής αγνότητας. Ακολουθούσε διανυκτέρευση στο Τελεστήριο του ναού, όπου μυούνταν στην εποπτεία, δηλαδή πραγματοποιούταν το τελικό στάδιο της μύησης. Πριν εισέλθουν στο άδυτο, κοινωνούσαν τον κυκεώνα, ένα μυστικό ποτό με βάση το νερό, το αλεύρι και τον δυόσμο.

Από το σημείο αυτό, δεν έχει διασωθεί καμία γνώση σχετικά με τα μυστηριακά δρώμενα. Το βέβαιο είναι πως τα γεγονότα που εκτυλίσσονταν στο Τελεστήριο, μπροστά στα μάτια των μυστών, ήταν συγκλονιστικά και συνετάρασσαν την ψυχή του ανθρώπου της εποχής. Ο Πρόκλος διασώζει συγκαλυμμένες κάποιες εικόνες από το «μεγάλο θαύμα» στο οποίο συμμετείχαν οι μύστες κατά την εποπτεία: «Κατά την μύηση στα Μυστήρια, οι θεοί επιφαίνονται σε διάφορες μορφές. Άλλοτε σαν φως χωρίς καθορισμένο σχήμα, άλλοτε το φως αυτό παίρνει τη μορφή ανθρώπου και άλλοτε μορφοποιείται σε διάφορα σχήματα». Ορισμένοι σύγχρονοι ερευνητές θεωρούν πως οι εικόνες και τα δρώμενα στο Τελεστήριο μπορεί να ομοίαζαν με προβολές από εξελιγμένα τηλεοπτικά μέσα. Πολλοί δε, εκφράζουν απόψεις περί χρήσεως φυσικών ψυχοτρόπων ουσιών, ανάλογες με αυτές που ήθελαν την δελφική Πυθία να εισπνέει ποσότητες αιθυλενίου για να χρησμοδοτήσει. Οι θεωρίες αυτές αντανακλούν φυσικά τη σύγχρονη επιστημονική σκέψη, που είναι αδύνατο να αντιληφθεί την αληθινή ουσία του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Μία σημαντική αναφορά, όχι στο τελετουργικό, αλλά στον αντίκτυπο των Μυστηρίων στην ανθρώπινη ψυχή, παραθέτει και πάλι ο Πρόκλος. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο, η μύηση κατ' αρχάς φέρνει τον μύστη σε επαφή με πολλαπλές και πολύμορφες θεότητες, ενώ εν συνεχεία έρχεται η φώτιση και η αντίληψη της ουσίας του θείου. Τις στιγμές εκείνες, «εάν η ψυχή κοιτάξει προς τα έξω βλέπει σκηνές και είδωλα πραγμάτων, επανερχόμενη όμως εις εαυτήν, διακρίνει και ανακαλύπτει τη δική της ουσία. Στην αρχή παρατηρεί μόνον αυτή, αλλά αφού εισδύσει περισσότερο, αντιλαμβάνεται αυτό που καλείται νους. Όταν δε εισέλθει στο άδυτο, τότε θεάται της θείας ουσίας, είναι δε αυτή η εξοχώτερη ανθρώπινη πράξη, τουτέστιν η ανύψωση της ψυχής σε ανώτερους ορίζοντες μέχρι και του θείου, μέχρι να φθάση και να ενωθεί με εκείνο, που είναι ανέκφραστο και υπεράνω όλων των πραγμάτων. Όταν φθάσει τόσο ψηλά, δηλαδή μέχρι την Πρώτη Αρχή, η ψυχή τελειώνει το ταξίδι της και αναπαύεται».

Αποσπασμα απο:"Κειμενα Ιστορια-Πολιτισμος"

Traduction via outils de traduction en ligne: http://translate.google.com/translate_t?hl=fr&ie=UTF8#

Les mystères d'Eleusis basée sur hellénique Secrétariat

Dans le myountan Eleusis Grecs seulement. L'interdiction stricte sur la participation au barbare événements mystérieux vient du sens grec de supériorité sur les autres races, qui a été créé concept et importante caractéristique du monde grec ancien. "
Le fondement théologique de la ...

Mystères d'Eleusis, est l'hymne homérique à Déméter. Convient de présenter brièvement à la population et le contenu de ce mythe. principe de Dimitra est la fille de Cronos et de Rhéa et la sœur de Zeus. Le premier niveau symbolique, le même sol fertile qui nourrit les gens et fournit le terrain de la vie. Perséphone est la fille de Zeus et de Déméter, et l'évolution du mythe est l'épouse de Pluton. Coïncide avec le grain de blé a perdu dans la terre et libérés par la suite comme un pic, qui est la base de la nutrition humaine, et donc la vie et la culture. Pluton est le dieu des Enfers. Une fois, à deux reprises à la lumière du jour levant. Le premier pour l'enlèvement de Perséphone et le second quand il va à l'Olympe pour guérir les blessures que lui aurait causé Hercules. Notez que un autre mythe d'Hercule a été initié aux mystères d'Eleusis, à se préparer et surmonter la peur de la mort, avant sa descente dans l'Hadès. Le symbole mythique, le royaume de Pluton, représente le subconscient. Enfin, Dionysos est le dieu de la vigne et du second degré est le dieu-patron des forces chtoniennes de la fécondité. La légende internes aposymvolismos, s'identifie avec l'élan pour réaliser les désirs terrestres et le pouvoir qui permet de surmonter les inhibitions acquises.

Selon l'Hymne homérique à Déméter, Perséphone et Pluton enlevé Demeter, en raison de la douleur insupportable psychique de la perte de sa fille, arrête le fruit de la terre. O Zeus envoie Hermès à la pègre et le convainc de laisser le retour de Perséphone à la lumière du jour. Dans le char feuilles fille des enfers avec Hermès et trouve sa mère en Egypte. Selon la légende, Pluton a forcé Persephone à manger un grain de grenade. De cette façon, le "hold" serré, à savoir l'obligation de retour aux enfers pendant trois mois chaque année. Déménagement au mythe aposymvolismo final, nous dirions que l'hymne homérique décrit le chemin éternel de l'âme. L'âme après la baisse initiale de la matière fera un pénible voyage dans le monde de l'oubli, pour finalement être libéré pour retourner à la réalité divine.

Les événements
La position haute retenu les Mystères d'Eleusis dans le monde grec antique est attesté par la participation d'un grand nombre de formulaires droits d'auteur. En Isocrate Panégyrique »se réfère à l'importance des Mystères d'Eleusis, en disant que« les deux grands dons qu'il a donné aux Athéniens, Demeter est le blé, qui est la raison de ne pas vivre plus de personnes comme des bêtes sauvages et les mystères de où ils prennent les plus grands espoirs pour cette vie et l'éternité. " Le concept même porte et Oposon Sophocle plus épanouissante arrive dans l'Hadès sont mystai. Béni des cérémonies mortel Tash witnesser à Eleusis, et selon Aristote, les Mystères d'Eleusis est le projet le plus brillant et magnifique, tout le monde doit respecter. Aristophane, dans son ouvrage "Les Grenouilles" a un secret pour personne que la danse est arrivé dans le monde souterrain, il danse dans un pré fleuri, adontas: «Le soleil et la lumière appartiennent seulement à nous les initiés qui vivent pieusement en ce qui concerne étrangers et les non-initiés.

Platon dans le dialogue "Phédon" de toucher la question de l'origine des Mystères, en disant: «Ceux qui ont introduit les cérémonies secrètes étaient bien des gens au hasard. En substance exerce la croyance de Socrate, que les fondateurs des Mystères avait habitent à l'intérieur de l'être humain, parce que la promesse d'offrir myoumeno est que l'âme après la mort vivra avec les dieux. Rappels de susciter un même rencontré quelqu'un très vieille hymne orphique: "va sur la route droite et le gouverneur comprendre le monde." Le but ultime des sacrements, par conséquent, est d'équilibrer la vie et l'unification ultime de l'âme humaine avec le divin.

Dans le myountan Eleusis Grecs seulement. Les Athéniens ne permettait pas au Pythagore lui-même initié, car assimilant à Euphorbia (dans une autre vie). L'Euphorbia mais ce n'était pas grec, mais d'origine phrygienne. L'interdiction stricte sur la participation au barbare événements mystérieux vient du sens grec de supériorité envers les autres races, qui a établi une compréhension et une caractéristique de la capitale du monde grec antique. La nature inférieure des barbares aurait causer une contamination de la cérémonie vénérable, qui a réuni l'homme avec la nature divine, il a été interdit par la loi.
La loi a été encore plus difficile en ce qui concerne l'obligation de silence absolu, ce qui implique une durée de vie adepte. Avant les Grands Mystères ont été donnés sous serment inviolable, sous peine de mort. De cette façon, le monde grec ancien est resté intact un des plus grands secrets, pas érodée par le temps et non pas ruinée par la marée barbare.

Bien entendu, conservé de nombreux faits importants au sujet des événements durant les premiers jours d'Eleusis. En fait, les grands mystères a été le plus grand festival et religieuse la plus populaire à Athènes et a duré neuf jours, mais qui a maintenu la recherche de Perséphone de Déméter. Les cinq premiers et les trois derniers jours ont inclus des événements qui ont eu lieu en public, la participation très limitée avec un contenu mystique. Notre intérêt tourne autour de la sixième et jours les plus sacrés des Mystères, qui portait le nom de Iakhou. La statue du dieu, plus tard identifié à Dionysos, le Céramique continua à Eleusis, avec une grande procession qui a duré jusqu'au coucher du soleil. Dans le sanctuaire d'Eleusis a joué le dernier acte du drame mystique. Les mystiques, à savoir ceux qui avaient déjà initiés aux Mystères Lesser, nettoyés avec de l'eau de la fosse Kallichore, acte symbolique, pour atteindre la pureté absolue interne. Suivi Telesterium la nuit dans le temple, où myountan dans la surveillance, qui se déroulait au stade final de l'initiation. Avant d'entrer dans le sanctuaire, koinonousan Warren, boire de l'eau à base de secret, de la farine et de menthe.

De ce point, a survécu à toutes les connaissances sur les événements mystérieux. Ce qui est certain, c'est que les événements qui se sont déroulés dans Telesterium, en face du secret, il était choquant et synetarassan l'ère âme. Proclus préserve quelques photos secrètes du miracle "grand" qui a réuni les mystiques dans la surveillance: «A l'initiation aux mystères, les dieux se manifestent de différentes formes. Parfois, comme une lumière sans forme définie, parfois la lumière qui prend forme humaine et forme parfois dans des formes différentes. Certains chercheurs croient que des images modernes et de manifestations à Telesterium peuvent ressembler à des projections de la télévision de pointe. Beaucoup n'ont pas d'exprimer des opinions sur l'utilisation des ressources naturelles de substances psychotropes, semblables à ceux qui voulaient les quantités de Delphes Pythie inhaler de l'éthylène en chrismodotisei. Les théories reflètent la pensée des sciences naturelles modernes, il est impossible de comprendre la véritable essence de l'ancien monde grec.

Une référence importante, pas le rituel, mais l'impact des mystères de l'âme humaine, et cite à nouveau Proclus. Selon le philosophe, mystique de la première initiation rassemble divinités multiples et diverses, et puis vient l'illumination et la compréhension de la nature du divin. Ces moments, «Si l'âme se tourne vers les scènes extérieures et les images qu'il voit les choses, revenant à lui-même, cependant, distinguer et découvre sa propre musique. Les notes de tête seulement cela, mais une fois pénétrer plus au courant de ce qu'on appelle l'esprit. Lorsque nous sommes entrés dans le sanctuaire, puis les spectateurs de l'essence divine n'est pas que exochoteri l'action humaine, à savoir élever l'âme à la hausse des horizons jusqu'à soufre d'atteindre et de s'unir à ce qui est indicible et par-dessus tout . Lorsque vous arrivez si haut, jusqu'à ce que le premier principe, l'âme termine son voyage et de repos.

Désolée, je ne peux pas mieux pour le moment...

C'est le fait des traductions automatiques. On saisit tout de même bien le sens général du texte ; et c'est de ce sens général que j'aimerais bien que tu dises ce que tu en penses. A vue de nez j'ai l'impression qu'il y a "à boire et à manger" comme on dit.

Même moi je ne comprends pas trop... Merci quand même cependant...

Citation :

L'interdiction stricte sur la participation au barbare événements mystérieux vient du sens grec de supériorité sur les autres races

Rien que ça, ça me laisse dubitatif... L'empereur Julien, ou Hadrien n'étaient pas grecs d'origine, et pourtant ils ont été initiés aux mystères d'Eleusis. La race n'avait donc rien à voir là dedans. D'ailleurs la distinction Grecs/barbares est une distinction linguistique, pas raciale.